Transitdsagen
Sinds donderdag voeren we vijf dagen met een gemiddelde van 10 knopen oftewel 18 km per uur naar de meest oostelijke onderzoeksplek. We legden op de 12de breedtegraad tussen de 38ste naar de 23ste lengtegraad ongeveer 1700 km af. Buiten de territoriale wateren van Kaapverdië zullen we vandaag weer een stofboei overboord zetten, die met een stalen kabel van ongeveer 5 km aan een ijzeren blok verankerd wordt. Dit gaat zeker zes uur duren. Dit project is echt uniek: Jan-Berend ontwikkelde zelf de stofboei. Geen enkel ander wetenschappelijk instituut gebruikt ze en zeker niet op vijf zo verschillende plaatsen in deze diepe oceaan; de meeste onderzoekers kiezen voor plaatsing van meet- en verzamelinstrumenten dicht onder de kust.
Avondlezingen
Op transitdagen geeft elke avond om 19:00 uur een van de onderzoekers een lezing over zijn/haar onderzoek. Informatie wordt gedeeld, vragen worden gesteld, twijfels worden naar voren gebracht. Er worden al dingen duidelijk: zwaarder stof komt dichter bij Afrika in de oceaan en lichter stof tot wel bij de Caraïben, de hoeveelheid sediment in de cilinders op verschillende dieptes komt overeen, de seizoensfluctuatie is deels als verwacht maar er zijn ook onverklaarbare uitschieters.
De incubatie-experimenten van Laura verlopen dankzij de enorme sjouwinzet van velen gelukkig voorspoedig. De data zijn nog te pril om al aan ons te laten zien maar dat gaat binnenkort zeker gebeuren.
De barbecue
Zaterdagavond hadden we bij het CTD-hok de barbecue, een rustpauze voor de keuken. Billy keerde boven de houtskool het vlees, de vis en de vegetarische burgers. Verder bediende iedereen zichzelf. Wat zijn er veel verschillende Engelse sauzen! Stoeltjes stonden her en der verspreid. We accepteerden dat we door de constant overboord waaiende zeespray (windkracht 6) nat en zout werden.
Rondleiding door de machinekamers
Robert, the chief engineer, nam belangstellenden mee op een tocht naar de krochten van het schip. Enorme generatoren, enorme motoren, die een schroef aandrijven voor de voorwaartse beweging, een schroef voor de zijwaartse beweging, reserveschroeven, reservemotoren, draden, kabels, oordopjes tegen hoge geluiden. Ook een onverklaarbare piep, die ineens kan wegvallen en waar elke nieuwe technicus tot nu toe zijn tanden op heeft stuk gebeten. De jonge elektricien Noel en monteur Pail, die altijd samen zijn, kruipen lachend en grollend in en uit een buis om door een raam naar de bewegende schroef te kijken. Monteur Chris checkt de generatoren.