Bert, Jaap en ik gingen na het ontbijt passagieren in de hoofdstad Santa Cruz. Het was prachtig weer: zon en 22 graden. Onderweg stonden we bij elk plantje stil. De soorten tussen de stenen zagen er net iets anders uit dan thuis: perzikkruidachtig, spergulia-achtig enz.
We dronken aan een vijver in de schaduw eindelijk lekkere koffie. Elk van ons drieën vertelde gedurende twee uur lang het ene verhaal na het andere. Bert kent bijna iedereen ook bijvoorbeeld de man van mijn lerares Frans in Goes en mijn leraar Nederlands uit Zierikzee enz, enz.
We kennen ook alle drie liedjes van de Selvera’s, Anneke Grönloh, Bobbejaan Schoeben en zongen die uit volle borst.
Flamboyantboom
Het oude deel van Tenerife heeft de sfeer van Sevilla: veel gekleurde gebouwen, pleintjes met palmen, Flamboyant-bomen,
bloeiende Flamboyantboom (sp. Framboyan)
Afrikaanse tulpenbomen, Agave’s, Aloë’s, Sanseveria allemaal buiten, zelfs een heel bed met cyclamen.
Sala biología marina en el Museo de La Naturaleza y El Hombre (Sta. Cruz de Tenerife)
Het Museum voor Natuurlijke Historie had volgens Bert een totaal verkeerde opstelling: te veel tekst, video’s die haperden. Het leek wel Omniversum. Ja, bij Bert is alles zwart of wit en zijn er geen tinten grijs. Ik voelde me het meest aangetrokken tot de afdeling met de diersoorten uit de zee, waarvan we er op de boot veel hadden gezien. Juist de Velella en het Portugese Oorlogsschip waren bleek verkleurd.
Santa Cruz
We lunchten in een straat met mensen in feestkleding. Ook meisjes met leuke jurkjes want op zaterdag wordt er hier in de kerk getrouwd. Inmiddels zaten veel mensen buiten te eten en deed het me nog meer aan Selvilla denken. In het Santiago Garcia Sanabria park was het tijd voor een ijsje en ansichtkaarten schrijven. De studenten Dirk en Franzi kwamen erbij zitten. Het park werd door Bert bijna goedgekeurd: veel bijzondere bomen waarvan hij de namen wist. Het beeld Fecundidad (vruchtbaarheid, Francisco Borges Salas) van een enorme dikke vrouw met nog enormere voeten was helemaal fout. Het fascisme straalde er van af. En ook leek het nog op het beeld van Domela Nieuwenhuis in Amsterdam.
La Fecundidad – Parque Santiago Garcia Sanabria, Sta. Cruz de Tenerife
Op het gemakje liepen we terug naar de boot, waar de koks koude gerechten in buffetvorm hadden neergezet. Toen Gemma aansloot, evalueerden we met zijn vieren de reis. Dat het voordelen heeft om een dag rustig op de rede te liggen en te wennen aan het idee dat er ook nog land is. Bovendien was het heerlijk om een dag lang rustig in het tempo van Bert rond te lopen. ‘s Avonds op het dek nog wat gepraat met mensen die wel of niet nog naar de stad gingen. Sommigen van hen hebben hun bed niet meer gezien voordat de bus ons om 7 uur kwam ophalen.
Het was een heerlijke, rustige dag: na gedane arbeid is het goed rusten!
