Zaterdagmorgen 26 maart 2016 08:30
Vergadering met de leiders van de vijf onderdelen. De kapitein heeft besloten dat de verankerde sedimentval niet omhoog getakeld gaat worden. Het weer is te ruw: windkracht 7 en te hoge golven, en de kans is te groot dat technische mannen met de zware onderdelen overboord slaan.
Voor wie benieuwd is hoe dat er uitziet (en…eh…voelt):
De teleurstelling over het besluit is groot, want de resultaten van een heel jaar verzamelen dreigen verloren te gaan. De val zit op grote diepte aan een anker vast en wordt op afstand akoestisch los gemaakt. De leverancier van dat systeem garandeert dat het 3-4 jaar zal functioneren en dit exemplaar is nu al 3 jaar oud. Wij kunnen echter niet op beter weer wachten, mede vanwege de Oostpassaat hebben we een strak schema. De James Cook kan als alles meezit maximaal 10 tot 11 knopen varen terwijl we momenteel 9 halen. Bovendien is het schip maar tot 17 april afgehuurd.
We moeten dus door; in volle vaart koersen we op 12 graden noorderbreedte van de 49ste naar de 38ste lengtegraad en dat gaat drie dagen duren.
Inmiddels is er contact gelegd met andere schepen met een wetenschappelijke taak: ijsbrekers, die nu uit de zomer in Antartica oprukken naar het smeltende ijs van de Noordpool of een boot van een Spaanse onderzoeksgroep, die op weg is naar Punta Arenas in het zuiden van Argentinië. Hen wordt gevraagd om de val mee te nemen.
