John is onze hoofdkok. Hij maakt samen met Wally, zijn assistent, verbazend lekkere dingen.
Het menu wordt dagelijks opgehangen en in de afgelopen 10 dagen hebben we nog geen herhaling van gerechten gehad. Iedereen ziet uit naar de maaltijden waarvan zowel de lunch als het diner warm zijn. Zelfs het ontbijt heeft warme gerechten: worstjes, gebakken spek, eieren op drie manieren bereid, witte bonen in tomatensaus en dat wordt nog allemaal gegeten ook!!
Wally bakt steeds heerlijke taarten, elke dag weer een andere. Zijn wortelcake en pecannotentaart zijn verrukkelijk.
Het moeilijkste van John’s baan is het vroege opstaan. Elke dag, twee maanden lang, 12 uur per dag werken is zwaar ook als je daarna twee maanden vrij bent. Hij is nu 61, werkt al sinds zijn negentiende en ziet dat er steeds meer op personeel bezuinigd wordt. Met Wally en twee stewards verzorgt hij het eten voor de huidige 52 man. Vroeger zouden daar zes man keukenpersoneel en twee stewards voor nodig zijn geweest. John werkt van vijf uur ‘s morgens tot half acht ‘s avonds met een pauze van anderhalf uur na lunchtijd. Hij houdt ervan om het eten tijdig voor te bereiden dus al ‘s ochtends het vlees voor de avond braden en al ‘s middags het deeg voor het brood van het ontbijt klaar maken.
Keuken tijdens de maaltijd
Het eten nemen ze zoveel mogelijk mee vanuit Engeland, vlees diepgevroren, de groenten kunnen ze in elke haven kopen. Ze hebben overal hun adressen zo ook in Antigua. Wally en hij bespreken het menu een of twee dagen vooruit en gooien nooit eten weg. Je kunt er altijd weer soep of iets anders van maken. Hij krijgt ideeën in restaurants en is gek op de Chinese keuken. Het is opvallend dat mensen steeds bewuster eten, meer op hun gezondheid letten. Hij moest vroeger zijn bord altijd leeg eten maar zelfs zijn dochter is picky en schuift eten aan de kant.
Wally is veel beter in het onthouden van namen dan John. We waren nog geen dag aan boord en Wally kende alle namen van de wetenschappers. Hij stond met een lijst en vinkte onze namen af. De keuken moet bijhouden of mensen door zeeziekte niet afhaken, in bed blijven liggen en verpieteren. John is net als veel zeelieden gescheiden maar heeft een nieuwe partner. Over vier jaar heeft hij zijn hypotheek afgelost en gaat hij aan wal. Hij gaat dan niets bijzonders doen, gewoon voor zijn tuin zorgen. Die is 9 bij 40m: gras met rozen en in het midden een grote appelboom. De grootste zorg is het gras groen te houden want dat is in Zuid-Engeland een hele kunst.
