Boeiende boei Carmen

Eendenmossels
Het deel van boei Carmen dat onder water had gedreven, bleek gisteren helemaal dicht begroeid te zijn met eendenmossels. Boei Michelle en boei Laura staken daar schraal bij af maar die lagen ook midden in de voedselarme oceaan. Omdat de boei vandaag weer in het water gezet moest worden, werd hij helemaal schoongemaakt. Met een soort plamuurmessen werden de mossels eraf gebikt en de naam en NIOZ-gegevens er weer op geschilderd.

Eendenmossels

De eendenmossels waren erg groot; de stelen waren meer dan 10cm lang. Na acht jaar studie heeft Darwin in 1852 deze dieren beschreven in een publicatie over natuurlijke selectie. De soort hoort tot de kreeftachtigen en dat is te herkennen aan de zes paar poten, die ze ritmisch naar buiten steken en intrekken in een poging voedsel binnen te halen. Ik heb een paar van de exemplaren, die de kok met knoflook had gekookt, gegeten. Ik klapte twee van de vijf platen weg en at de inhoud die licht naar knoflook smaakte, op. Maar zoals de Portugese Catarina al zei, en die kan het weten want ze eten daar eendenmossels als voorgerecht, dit waren geen gewone eendenmossels. Behalve de 12 poten zat er niets in. Waar waren de spieren waarmee ze die waaierstructuren bewogen? Naturalis wordt geraadpleegd.

De brug bij zonsopgang
Op de brug kun je de zon het mooist zien opkomen. De kapitein schoof vanmorgen een raam voor me open zodat ik een foto kon nemen.

Ik probeerde hem over te halen om een iets andere koers te varen zodat we morgen nog net buiten de territoriale wateren van Spanje een plasticnet door het water zouden kunnen trekken. We hadden gisteren namelijk voor het eerst een ‘mooie’ buit. Jaap en ik zagen vreemde diersoorten waar we nog geen naam van hebben gevonden. Verscheidene soorten kwalletjes bestaande uit een schijfje met 4 draadjes die tegelijk pompend bewogen. En twee uitgerekte ribkwalachtigen met roodgekleurde structuren erin. Maar ook ongeveer 5 tot 10 stukjes plastic. Heel wat meer dan in alle zes keer hiervoor. In de zes monsters van de 12de breedtegraad zagen we welgeteld 1 stukje plastic. Geen wonder: we liggen nu op 400km van de kust van Afrika en hebben aanvoer van water uit Europa. Dan te bedenken dat deze microbeads niet afgebroken kunnen worden. Stop met dat eenmalig te gebruiken plastic, gooi het plastic niet in de zee! Laten we een voorbeeld aan Japanners nemen: die nemen hun eigen afval gewoon mee in een tas naar huis.

De kapitein vertelde over een kaping gisteren in de Golf van Guinee en dat daarbij zes mensen gegijzeld waren.

Piraterij

Hij wil eigenlijk zo snel mogelijk naar Tenerife hoewel de boot geen dag eerder mag aankomen tenzij je extra havengeld wil betalen. Maar hij wil zeker zaterdag op tijd het vliegtuig naar huis nemen. Stel je voor dat ze net als twee jaar geleden vluchtelingen die van Afrika naar Tenerife oversteken, moeten opnemen. You have to render assistance, it is our duty to help people in distress. [art. 98 UNCLOS, United Nations Convention on the Law of the Sea]

Article98
 Duty to render assistance
 1. Every State shall require the master of a ship flying its flag, in so far as he can do so without serious danger to the ship, the crew or the passengers:
 (a) to render assistance to any person found at sea in danger of being lost;
 (b) to proceed with all possible speed to the rescue of persons in distress, if informed of their need of assistance, in so far as such action may reasonably be expected of him;
 (c) after a collision, to render assistance to the other ship, its crew and its passengers and, where possible, to inform the other ship of the name of his own ship, its port of registry and the nearest port at which it will call.
 2. Every coastal State shall promote the establishment, operation and maintenance of an adequate and effective search and rescue service regarding safety on and over the sea and, where circumstances so require, by way of mutual regional arrangements cooperate with neighbouring States for this purpose.

Lydia en Gemma

Interview voor In Aeternum Mirabile Lectu
Gemma Venhuizen gaf ik les in de eerste en derde klas. Zij herinnert zich nog het maken van het bladherbarium in de eerste klas en heeft nog een schriftje, waarin ze de verhalen die ik over Japan vertelde, opschreef. Heel toevallig dat we nu samen deze reis maken. Gemma is wetenschapsjournaliste bij de NRC en maakt reportages voor Vroege Vogels. Ze liep regelmatig met een microfoon over het dek om geluiden van essentiële handelingen op te nemen en die te verbinden met een vraaggesprek.
Zittend op een oude bureaustoel en een houten werkbankje op het werkdek, namen we mijn onderwijscarrière door. Terugkijkend heb ik best veel gedaan terwijl het een het ander opvolgde, en het allemaal op elkaar aansloot. Nu ja 40 jaar lesgeven is ook niet niks. Jaap nam nog een foto van ons voor het blaadje met de oceaan op de achtergrond. Dit interview valt onder de rubriek ‘Berichten uit het buitenland’.

Het lesmateriaal
Ik ben nu een week goed op dreef. Ik zit met mijn laptop in de eetzaal te werken en voel de hete adem in mijn nek. Ik heb zo veel steun aan de wetenschappers, die ik nu nog alles kan vragen. Om een indruk te geven van de vragen: Waarom is niet duidelijk of een toename van CO2 minder of meer calcificatie oplevert? Wat is nu de grootste consequentie van de opwarming? Hoe ontstaat opwelling van nutriënten?